Bir Tasarım Modeli Olarak Mimarlık
Ama bu karmaşık yapı yalın bir kavrama indirebiliriz ve bunu tasarım modeli olarak betimleyebiliriz. Böylelikle mimari yapının tanımını belli bir biçim verilmiş mekan olarak yapabilir.
Mimarlığın Antikiteden günümüze kadar ğeçerliliğini koruyan birtakım kategorilere dayanır.Bu kategori ilk kez belirleyen temel yapıların restorasyonu önemli bir sorun olarak karşımıza çıkar.
Mimari yapı kategorilerinden biri olarn güzellik;mimari yapının sağlam ve işlevsel olduğu kadar güzelliğini de vurgular.Bir mimari yapıda mekan biçim ilgisi söz konusudur.Ama bir yapı özgün bir
mekan-biçim ilgisi ortaya koyabilir.Böylece kendine özgü bir mimari yapı olur.Böyle bir yapı sanatsal
bir mimari tasarım gösterir.Ve adı artık sanat yapıtı olur.Artık kategorileri değişmiş,estetik bir varlık
olmuştur.
Sanat yapıtlarının varlık tarzı tarihseldir. Zaman içinde somutlaşan bir biçim varlığını gösterir.Bu biçim olgusu insan ve varlık arasındaki epistemolojik ilgiden ortaya çıkar.Bu zamansallık veya tarihsellik
mimari sanat yapıtı ile diğer sanat yapıtları arasındaki önemli farklılıkları göz önüne serer.
Kültür ve sanat varlığı olan mimari yapı aynı zaman da işlevsel bir varlık olması nedeniyle sanat felsefesi açısından mimarlığın zamanla ilgisi iki yönlüdür.Mimari sanat yapıtı,kültür varlığı olarak aşkın zamansallığa,gerçek varlık olarak ise ampirik zamansallığa tabidir.Mimari sanat yapıtı bu iki zamansallığın eş zamanlı belirlemesi içinde vardır.
Böyle bir Mimari yapının ayırt edici özelliğine Vitruvius düzen demişti.Bir yapının güzelliğini sağlayan bir diğer etkenin ahenk olduğunu savunur.Vitruvius'a göre mimari tasarım mekan içinden yayılan
maddi kütleyi aşan bir varlık olması nedeniyle maddi diğer yanıyla da tinsel bir varlıktır.Vitruvius aynı zamanda bir mimari yapının tarih,matematik,müzik ve felsefeye olan uzantılarını belirlemiştir.
Bir çok Mimar, mimarlığı farklı şekillerde tanımlamıştır.Bütün bu söylenenleri felsefi olarak değerlendirip şöyle diyebiliriz.Bir mimari yapı antolojik olarak iki yapıda oluşur.Bunun ilki sağlamlık ve işlevsellik,ikinci ise güzelliktir.
Mimari tasarım varlığın biçimsel değişimleri bu tarihsellik kategorisi içinde yer alır.Buna üslup adı verilir.Bu yüzden de mimarlık tarihine üsluplar tarihi de denir.
Grek-Roma ortaçağ,Rönesans,Barak ve Rokoko dönemindeki mimarlar farklı üsluplara sahip mimari yapılar ortaya koydular.
Kısaca mimari tasarım varlık bakımından bir derinlik boyutuna sahiptir.En basit bir mimari tasarım bile bu derinlik boyutunu gösterir.Mimari yapı bireysel zamanı aşan,bir kent mekanı içinde yer alan ve kenti oluşturan bir yapı ögesidir.
Yorumlar
Yorum Gönder